تا حالا کتابی پیشنهاد نکردم اما دریغم می آید «آینده آزادی:اولویت لیبرالیسم بر دموکراسی» را پیشنهاد نکنم. این کتاب در مباحث سیاسی غنیمتی است و کار فرید زکریا است که از متاخرین این حوزه به شمار می رود. هندی است اما در آمریکا فرید زکریا شده است.
از رم و کلیسا و جنگها آغاز می کند و به دموکراسی های امروز می رسد. حسن کتاب به این است که درک کلیشه ای از دموکراسی به عنوان یک ایده دلربا را به چالش می کشد. او توضیح می دهد که لیبرالیسم در هر خاکی به راحتی نمی روید و بعد دموکراسی هایی که مثل قارچ روییده اند را استبدادهای اکثریت توصیف می کند و خلاصه می خواهد بگوید لازمه میوه جستن از روش دموکراتیک و تحقق دموکراسی درست، لیبرالیسم است.
اما در فصل پنجم «زیاده ای از یک چیز خوب» توضیح می دهد که چگونه تغیراتی برای دموکراتیک تر شدن ساختار سیاسی آمریکا باعث امکان کنترل بیشتر سیاستمداران توسط لابی ها شده است. مثلا علنی شدن رای در کنگره باعث بازار خرید و فروش رای شده است. مثال می زند که چگونه یارانه دولت آمریکا به تولید نوعی پشم که در لباس های نظامی کاربرد دارد از نظر خیلی از کارشناسان نکوهش می شد چون هم صنعت را ناکارامد می کرد و هم نامناسب توزیع می شد. اما با وجود همه استدلالات و مناظرات رسانه ای، تنها چند سال بعد از لغو دوباره کنگره رای به برقراری سوبسیدها داد. فرید زکریا به نقل از «داچ» مولف کتاب «گروه های ذینفع» توضیح می دهد که چگونه «لابی پشم» رای کنگره را خرید. همچنین زکریا توضیح می دهد که چگونه احزاب از کارکردهای کلاسیک خودشان افول کرده اند. چقدر امکان رای آوردن معیارهای متفاوتی یافته است. صداقت های حزبی، پایبندی به اصول حزبی و مرامی جای خود را به «مهارت های متهورانه در معامله با گروه های ذینفع» یا همان لابی ها داده است. در مجموع چقدر اعتماد سیاسی مردم آمریکا نسبت به کارامدی ساختار سیاسی و به خصوص دو حزبی موجود کاهش یافته است و چقدر برخی لایه های اجتماعی به سیاست بی تفاوت شده اند و از «پایتخت متکبر» بیزار. از میان کتابهایی که این اواخر خوانده ام، این کار چیز دیگری بود. بیشتر مشغولم کرد. توصیه دوستی است سیاسی خوانده وقتی صحبت سر برلوسکنی بود و دموکراسی ایتالیا.