کسب و کار پیچیده خبرنگاری

در برنامه «در جهان ما»ی شبکه بی بی سی فارسی گزارشی پخش شد که از یک فاجعه سخن می گفت. گزارش خبرنگار بی بی سی جهانی بود به چچن از وضعیت دختران جوان و دانش آموز این کشور که در روز روشن در خیابان ربوده می شوند و مورد تجاوز و یا به تعبیر این گزارش، ازدواج اجباری قرار می گیرند و بعد یا رها می شوند و یا جسدشان رها می شود. شاید بگویید از این اتفاقات در خیلی از کشورهای جهان ممکن است بیافتد. اما نه تفاوت در اینجاست که آنطور که از این گزارش بر می آمد، اینها کار روتین حکومت نظامیان متمایل به روسیه است که آزادند که هر کار می خواهند بکنند.

بر طبق این گزارش، شواهدی دال بر اینکه این ربایندگان نظامی هستند، وجود دارد اما کسی از مقامات عملاً اقدامی نمی کند یا نمی خواهد بکند یا نمی تواند بکند و تنها زنی که به عنوان مدافع حقوق زنان فعالیت می کرد، یک هفته بعد از اینکه گزارشگر بی بی سی با او مصاحبه کرد ربوده شد و در حالیکه با چند گلوله کشته شده بود، جنازه اش یافت شد.

ربایندگان که بارها تصویرشان هنگامی آدم ربایی با موبایل ضبط شده است، مثل آب خوردن زنان جوان و دختران دبیرستانی را در روز روشن می ربودند و طعمه هوسرانی های شبانه خود و دیگر افسران و یا سربازان می ساختند.

نام گزارشگر را که در بخش ـ به گمانم ـ در جهان ما پخش شد، یادم نیست اما هنوز آن ماجرای تلخ دلم را می لرزاند.

نماینده روسیه در چچن می گفت چون گروه های شورشی و نا امنی هست باید این نظامیان همه جا حضور داشته باشند. اما چگونه است که هر کار بخواهند می توانند بکنند؟ نمی دانم این نقل قول را کجا خوانده بودم که خطاب به روزنامه نگاران گفته بود سوال کنید که اگر رسانه ها سوال نکنند کسی در جامعه سوال نخواهد کرد و چچن کشوری است با تاریخی تاریک و منزوی، که تمرین پرسشگری رسانه ها را نداشته است. اما چراست که در دهکده جهانی چنین وضعیت فجیعی در یک کشور جریان دارد و در صدر خبرها و اهم تیترها نیست!

دوست روزنامه نگاری می گفت روزنامه نگاری یک عمل انسانی است و برای زندگی بهتر انسان و حقوق انسان و … اما نه، به گمانم این همه ماجرا نیست. وقتی فاجعه ای چون امری روتین در یک منطقه جریان دارد، فاجعه واقعی سکوت جهانی رسانه ها در برابر آن فاجعه است که فاجعه ای به مراتب بزرگتر است که از یک واقعیت تلخ حکایت دارد و آن اینکه کسب و کار رسانه ای یک بیزینس پیچیده است.

بله، قدرت، مساله این است. این چیزی است که تیتر ها پر رنگ می سازد و اهم اخبار را تعریف می کند.

 

  

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *