سرگرمی های سال پیش رو

نوشتن به کاری دشوار برایم تبدیل شده است. آیا چیزی برای نوشتن نیست یا دلیلی نمانده است برای بودن در این فضای هراس انگیزی که دیگر نامش را نمی توان مجازی گذاشت از بس که واقعیت حضورش سنگینی می کند بر فضای حقیقی. نه، سیاسی نخواهم نوشت و باید اعتراف کنم دلیلش تذکری است که گرفته ام بابت برخی نوشته های پیشینم و حالا که فکرش را می کنم می بینم سعادتی اجباری است. از رسانه نوشتن هم برایم بی معنی شده است. فضای رسانه سرای سردی است تجسم یک سوء تفاهم مایوس کننده. به کتاب پناه برده ام همان یار مهربانی که گوید سخن فراوان با آنکه بی زبان است، یادش به خیر شعرهای شیرینی یادگار شور کودکی که حالا گویی عمری است رفته بر باد از دست تلخ مزگی های روزمره روزهای اداره و اداره و اداره. روح پراگ را که می خواندم از کاملیا نویسنده چک که در دوران کمونیسم…

روزنامه ای برای فرهنگ آشتی

در روزنامه آزاد که بودم خوب یادم هست علی انصاری که هر کجا هست خدا یارش باد، بارها می گفت که این روزنامه باید فرهنگی اجتماعی باشد چون ما که نمی توانیم با نوروز و کیهان و از این دست که دستی در سیاست هستند در مسائل سیاسی رقابت کنیم، ما باید در حوزه دیگری برگ برنده داشته باشیم و مخاطب خود را جستجو کنیم. این کار را اگر آن وقت بیژن خان صف سری نکرد امروز رشید پور آنهم با شعار با فرهنگ باشید دارد می کند. آری به گمانم فرهنگ آشتی چیزی است که سخت به ان نیازمندیم و آن را در عرصه سیاست امروز نمی توان یافت. بهرحال فرهنگ آشتی امروز مولود چنین نگاه مبارکی است و اگر بخواهد فرهنگ آشتی باشد به گمانم راهش را خوب پیدا کرده است. اگر چه پیداست که دستشان خالی است اما باز حال و هوایش هوای تازه ای است که دوستش دارم.

ما و سانسورهاي جهاني

  از اين مطلب بسادگي نمي شود گذشت. از آن خبرهاست كه حس آدمي را از خود متاثر مي كند. واقعا مهم است. يادم آمد روزگار ۱۱ سپتامبر كه مصاحبه اي كرده بودم با دكتر حسين سليمي در روزنامه توسعه و بواسطه مطالبي كه در اين مورد نوشته بودم، دانشجويي كه از انگليس برگشته بود سراغم گرفت در تحريريه و با چه حساسيتي از برنامه توليد انبوه گندم از طريق اصلاح ژنتيك سخن مي گفت و باورم نمي شد وقتي مي گفت به اين موضوعات هم بپردازيد چون با وجود اينكه گروه هاي حقوق بشري فعال شده اند اما رسانه هاي امپرياليستي اجازه نمي دهند صداي اعتراض اين فعالان به جايي برسد. چه خوب يادم هست، حالا كه افسوس مي برم از جدي نگرفتن حرفهايش، وقتي از جنايت بشري آمريكا مي گفت كه مي خواهند اين محصولات غذايي كه نژاد بشري را به خطر مي اندازد را اول در بين…