امام حسين (ع) :
فَاِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَالدّینُ لَعِقٌ عَلی اءَلْسِنَتِهِمْ یَحُوطُونَهُ ما دَرَّتْ مَعایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِصُّوا بِالْبَلاء ِ قَلَّ الدَّیّانُونَ؛
انسانها بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبانشان است، تا آنجا دین را قبول دارند که به زندگی و رفاه شان آسیب وارد نشود؛ پس آنگاه که در بوته آزمایش قرار گیرند، دینداران اندکند.
منبع : تحف العقول _ ص ۲۴۵ ؛ و سيد بن طاووس _ اللهوف _ ص ۳۳ ؛ و مجلسي _ بحار الأنوار _ ج ۴۴ _ ص ۱۹۲( طبق نقل مجلسي، امام اين خطبه را در کربلا و پس از رويارويي با سپاه عمر بن سعد ايراد کرده است .