امید جهانشاهی- هفته دفاع مقدس نیز پایان یافت. هفتهای برای گرامی داشت هشت سال دفاع سترگ میهنی علیه دشمن متجاوز که حماسهای ملی بود و گرامی داشتی بزرگ و درخور میطلبد.
حماسهای غرور آفرین سرشار از خاطرهسازیهای عزت آفرین جوانان وطن که همه ایران را به تعظیم و ستایش واداشته است.
این همه شعر عاشقانه از عطش و آتش و آب، از قامت سرو و صنوبر و رقص آفتاب، از عشق شقایقها و شکوه لاله ها؛ همه در ستایش جانبازی و شهادت، گواهی ارادت ملی به ایثار است.
حماسه دفاع مقدس را بهانه گرامی داشت ایران کنیم که همه حماسههای دیروز و امروز برای ایران است. حماسه «دفاع مقدس» حماسه ایران بود. اگر تجاوزی شد به خانه شد، به خاک ایران. اگر در دفاع خونهای پاکی از جوانان وطن ریخت برای دفاع از خانه و خاک و ناموس بود، دفاع از ایران.
اگر ارزشهایی هست، اگر شور و عشقی هست، اگر آبرویی هست، همه در خانه است که معنی میشوند و با خانه است که معنی مییابند. ناموس اگر هست در خانه است. خانه را دریابیم. خانه خود هویت است، خانه خودش شرف است. و خانه ایران است.
متاسفانه سالهاست به ایران و هویت ملی و آداب و رسوم و خاک و محیط زیست کم توجهی شده است.
گویی «ایران» در ایران مظلوم مانده است و ما شاهد غربت ایران در ایران هستیم. کوتاه و گذرا اینکه فاجعه از بین بردن منابع زیرزمینی آب با حفر گسترده و بیحساب و کتاب چاههای عمیق و بحران بیسابقه فرونشست زمین که رکورددار جهان هستیم با چندین برابر بیش از حد آنچه در جهان حد بحرانی میخوانند؛ و از آن سو از بین رفتن بیش از یک میلیون هکتار سطح جنگلهای شمال کشور، از جمله نتایج بیتوجهی به ایران است.
چه خوب که در گرامی داشت یاد شهدا که برای دفاع مقدس از ایران فداکاری کردند، راههای ساختن ایران آباد را هم بهانه
گفتگو کنیم: با این روند چه آیندهای در انتظارمان است؟ چه کنیم تا محیط زیستی بهتر داشته باشیم؟ چگونه هویت و غیرت ملی را افزایش دهیم؟ چگونه اقتصاد و تولید ملی را تقویت کنیم؟ و…
ای کاش در گرامی داشت سالهای دفاع مقدس از ایران، ایران را هم گرامی بداریم.