این یادداشت را برای ویژه نامه ای که به مناسبت روز رسانه های اجتماعی در اعتماد منتشر شد، نوشتم: (۱۰/۴/۹۱)
اين سومين بار است كه جهان، روز رسانه هايي را به جشن مي نشيند كه جهان ارتباطات را دگرگون كرده اند: رسانه هاي اجتماعي. رسانه هايي كه طبيعت يك سويه و متمركز و ساختار بالا به پايين رسانه هاي كلاسيك را شكسته اند و طرحي نو در ارتباطات شبكه اي در انداخته اند؛ ارتباطي كه در او، جمع دوستان با هم و همراه جهان پيرامون خود را تعبير مي كنند؛ اولويت ها را خودشان «لايك» مي كنند و با هم و براي هم تازه ها را تسهيم مي كنند و براي نگاه هاي هم كامنت مي گذارند.
از اين رو گرامي داشت سالانه رسانه هاي نوظهور اجتماعي، جشني جهاني است به مناسبت اجتماعي شدن رسانه كه خود انقلابي بزرگ است در زندگي مردم؛ چه اين اجتماعي شدن طبيعت رسانه اي، شيوه هاي ارتباطي را دگرگون مي كند، به رابطه ها ساخت تازه اي مي بخشد يعني كه نگاه ها را نو مي كند.
با رسانه هاي اجتماعي، زندگي جمعي وارد مرحله تازه اي مي شود چون گفتگوي جمعي به تبع نظام تازه تعين اولويتها و دروازه باني هاي نوظهور ديدگاه ها، رنگي تازه به خود مي گيرد و لذا «ژورناليسم» جامه اي نو به تن مي كند. رسانه هاي اجتماعي شيوه هاي توزيع خبري و فرهنگ مصرف رسانه اي را دگرگون مي كنند و شيفتي در پارادايم ارتباطات رسانه اي شمرده مي آيند.
طبيعت تعاملي و دو سويه رسانه هاي اجتماعي مبتني بر فرهنگ مشاركت و گفتگوست، فرهنگ روز و رو به رشدي كه خواست نسل امروز و در مختصات جهان امروز است. از اين روست كه گرامي داشت روز اين رسانه هاي نوظهور در بند مرز و براي مزد نيست، جشني مردمي و جهاني است كه تنها با يك پيشنهاد ساده شروع شد و كاربران زيادي از شهرهاي كوچك و بزرگي در چهار گوشه دنيا را به شور آورد: از لس آنجلس تا بارسلون و از آن سو تا توكيو. بسياري از همايش ها و نشست هاي ۳۰ ژوئن ۲۰۱۰ يعني اولين سالگرد گرامي داشت، به طور زنده در رسانه هاي اجتماعي منتشر شدند، از شهر زيباي ويكتوريا در كانادا تا سيدني در استراليا. گويي جهان منتظر پيشنهاد نامگذاري ۳۰ ژوئن به عنوان روز رسانه هاي اجتماعي بود.
امسال اما تهران نيز براي نخستين بار، يكي از ۴۱۴ شهري است كه امروز (۱۰ تير مصادف با ۳۰ ژوئن) را گرامي مي دارد. مفتخريم كه در سومين سالگرد جهاني روز رسانه هاي اجتماعي، ما نيز در كنار جهانيان اين روز را در قالب همايشي علمي به هم انديشي مي نشينيم تا آسيب ها را بشناسيم و فرصت ها را غنيمت بدانيم.