نابغه اي كه فردا را مي ديد

وقتي سخنراني استيو جابز را در دانشگاه استنفورد خواندم، با خود گفتم واقعاً افراد خلاق و كارآفرين چه سرمايه هايي براي كشورشان هستند.
اگر امريكا بزرگترين و قدرتمندترين كشور دنيا لقب گرفت و به يك ابرقدرت تبديل شد به دليل توليد كار و ثروتي است كه نوابغ كارآفرين و نوآوري چون مارك اندرسن، مايكل دل، كرگ برت، بيل گيتس و استيو جابز ايجاد كرده اند. در واقع قدرت امريكا ثمره شرايطي است كه در آن رقابت، نوآوري و كار تشويق مي شود.
اين بزرگان و امثال آنها در ديگر صنايع كساني هستند كه امروز را مي سازند چون فردا را مي بينند.
مجله تايم ۲۴ اكتبر ۲۰۰۵ گزارش اصلي خود را به آخرين اختراع اپل اختصاص داده بود. روي جلد تايم تصوير جابز خودنمايي مي كرد كه جديدترين اي پاد اپل را در دست داشت. تيتر يك جلد اين بود: مردي كه هميشه مي داند بعداً چه خواهد آمد.
جابز افول و زوال بلامنازع بودن برتري و ابرقدرتي امريكا را هم ديده بود و از آن سخن گفته بود: « شخصاً نسبت به اينده آمريكا خوشبين هستم اما دشوار بتوان خوشبين ماند اگر صرفاً در گوشه اي بنشينيم و شاهد سوختن رم باشيم» {كنايه از از بين رفتن يك تمدن}
او رشد و توسعه كشورهايي چون چين و هند و روسيه را مي ديد و حفظ برتري بلامنازع آمريكا را در اين مي دانست كه «فوق العاده نوآور» بماند اما در عين حال مي گفت: «‌ من نگرانم كه ديگر دير شده باشد. چون ما قادر به تغير نظام آموزش خود نيستيم و احتمالاً‌ ناچار خواهيم بود بهاي غفلت هاي بيست سال گذشته خود را بپردازيم.»
وقتي تصاويري از سوگ درگذشتش را ديدم، احساس كردم مردم آمريكا هم سرمايه هاي ملتشان را دوست دارند و بي ريا و تشريفات، صميمانه و صادقانه از او تقدير مي كنند. 
سخنراني جابز در دانشگاه استنفورد واقعاً خواندني و درس آموز است و اين نظر خيلي هاست و خود همي پيداست در تكثير آن در ايميلها. اگر نخوانده ايد از دست ندهيد: وبلاگ دكتر ضيايي پرور

اظهار نظرهاي مختلف در مورد درگذشت جابز را از وبلاگ يك پزشك بخوانيد.