در جهان رسانه که دات مثال داسي به مثله کردن صنعت مطبوعات افتاده است، هیچ نام تناور و برند تنومندی در امان نیست. بله، نوبت به لوموند هم رسید.
لوموند هم به دليل همين مسائل مالي و اقتصادي فروخته شد، آن هم به سه ميليونر مخالف دولت و اين صداي ساركوزي را دراورد. چون آنها ارتباط نزديکي با حزب مخالف دولت يعني حزب سوسياليست دارند.
لوموند با شصت و پنج سال سابقه، هميشه تقريباٌ يك روزنامه مستقل بوده است و اين چيزي است كه هميشه به آن افتخار مي کند. لوموند به دستور ژنرال دوگل تاسيس شد. وي خواستار راه اندازي روزنامه اي بود که به همکاري با نازي ها آلوده نشده باشد.
از آن زمان به بعد روزنامه نگاران همواره نقش عمده اي در کنترل اين روزنامه داشتند و از اختيار انتصاب يا اخراج سردبيران روزنامه برخوردار بودند.
اما قرض و بدهي افتخار نمي شناسد. صد ميليون يورو بدهي باعث شد روزنامه به فروش برسد . اگرچه هر سه خريدار از طرفداران حزب چپ سوسياليست فرانسه به شمار مي آيند اما آنها گفته اند كه لوموند را نمادي از روزنامه نگاري معتبر مي دانند و قصد ندارند از اين روزنامه براي اهداف سياسي خود استفاده کنند.
سارکوزي، از فروش لوموند به قدري نگران شد که ناشر اين روزنامه را به کاخ رياست جمهوري فراخواند و وي را تهديد کرد در صورت ادامه طرح فروش اين روزنامه، دولت يارانه پرداختي خود را متوقف خواهد کرد.
به هرحال مديريت جديد حاكم شده است و صاحبان جديد لوموند تضمين دادند اين روزنامه بطور کامل استقلال سردبيري خود را حفظ خواهد کرد.