رستم و رخش و اژدها در شاهین شهر اصفهان؛ در انتظار مجسمه کوروش در تهران

عصر ایران؛ امید جهانشاهی-  پرهیبت و باصلابت و سرشار از شکوه، بزرگ‌ترین مجسمه رستم رونمایی شد: «نبرد رستم، رخش و اژدها» که بخشی از خان سوم رستم در شاهنامه است با طراحی ۳۶۰  درجه، ارتفاع ۱۴ متر بر پایه بتونی یک متری با نمای سنگ گرانیت و رنگ فولادی زرین.      تصاویری که از میدان فردوسی شاهین شهر اصفهان منتشر شده به روشنی استقبال گرم و شایسته مردم از این نماد ملی را نشان می دهد.  در این مجسمه رستم بشکوه و فاخر و فراخ بال بر رخش تنومندش به نبرد با اژدها که هم نمادی از قدرت و هم نمادی از پلیدی و اندیشه شیطانی است در رزمی جانانه است. رخش که فردوسی او را رخش رخشان هم نامیده خشی از صلابت رستم است در نبرد با اهریمن و کژی و دروغ. رستم بر رخش خشم که نقشی درخشان از وجدان بیدار است با اژدهای تباهی و سیاهی می‌ستیزد. …

روز کورش؛ روزی برای ایران/ راز افزایش علاقه ایرانیان به نمادهای ملی

عصر ایران؛ امید جهانشاهی- در سال‌های اخیر اقبال به نمادهای ایرانی بیشتر شده است. حضور مردم در تخت جمشید و پاسارگاد به مناسبت‌های مختلف از جمله عید نوروز و بازنشر گسترده محتواهای ملی‌گرایانه در رسانه‌های اجتماعی گواهی بر این روند است. همچنین به نظر می‌رسد روند نام‌گذاری فرزندان به نام‌های ایرانی بویژه در برخی شهرهای بزرگ به عنوان موضوعی اجتماعی قابل مطالعه باشد، چون این روند تابعی از مجموعه تحولات فرهنگی جامعه و لذا یکی از نشانه‌های تغییر بطئی در ارزش‌های اجتماعی است.   یکی از این نمادهای ملی، توجه به گرامی‌داشت روز کورش است. علت‌های مختلفی برای این موضوع مطرح شده است. برخی معتقدند کورش برای مردمی که روز کورش را گرامی‌می‌دارند نمادی است از ایران باشکوه، آباد، و سربلند و مردم چنین ایرانی می‌خواهند.     آنها می‌گویند مردم پیشرفت‌های برخی کشورهای همسایه که چند دهه پیش از ایران عقب‌تر بودند را با وضعیت کشور مقایسه می‌کنند، مثل مقایسه…

روز کوروش مبارک/ ایران گرایی همان دین ستیزی نیست

عصر ایران؛ امید جهانشاهی- هفتم آبان روز کورش است و این مناسبت بهانه‌ای است برای از ایران و ایران‌گرایی گفتن. این را اما برخی برنمی‌تابند. انحراف می‌دانند از دین و دین‌داری.    ریشه و پیشینه این نگاه بازمی‌گردد به دوران پیش از مشروطه که روشن‌فکرانی از سر بیزاری با آنچه ریشه و بستر استبداد و دلیل عقب ماندگی ایرانیان تصور می‌کردند، راه نجات را در بازگشت به عظمت ایران باستان دانستند.     ملی‌گرایی این روشن‌فکران محصولی بود از سر تمنای تجدد اروپاییان، و بیزاری از خرافات و آنچه باعث عقب‌ماندگی ایرانیان بود، از جمله استبداد قاجار. و برای برون رفت از یاس و عقب ماندگی به ساختن هویتی نو برآمدند که شور‌آفرین و محرک برای حرکت به سمت تجدد و نوزایی باشد.     در واقع روشن‌فکرانی چون آخوندزاده و آقاخان کرمانی خواستند تا با برکشیدن عظمت باستان و شورآفرینی در بازسازی آن به نوعی به وضعیت تحقیر شده و فرودست…

در ستایش جشن ها؛ هم دینی، هم ملی/ در حاشیه «میهمانی ده کیلومتری» عید غدیر

  عصر ایران؛ امید جهانشاهی- جشن عید غدیر با عنوان میهمانی ده کیلومتری عید غدیر در تهران با استقبال مردم برگزار شد. انتظاری هم جز این نبود چون حضرت علی (ع) برای ما ایرانیان مسلمان از جایگاهی ویژه برخوردار است.    او را هم به عنوان مظهری برای جوانمردی و مروت و مردانگی می‌ستاییم و هم به عنوان الگوی عدالت و دادگری، و هم به عنوان نماد شجاعت و جنگاوری و هم مظهر سخنوری و نغزگویی و خردورزی. امام علی (ع) برای ما ایرانیان مسلمان نماد و مظهری از همه اینهاست. از این رو جشنی که با او گره خورده طبیعتاً گرامی داشته و گرم برگزار می‌شود.   جالب اینکه خبرنگار صداوسیما به گونه‌ای با هیجان می‌گفت مردم آمدند، مردم گل کاشتد، گویی از استقبال مردم تعجب کرده است و یا حضرت علی (ع) را به عنوان یکی از رویش‌ها و دستاوردهای مدیریت کشور به شیوه کنونی لحاظ کرده است!…

هفتم آبان، روز کورش/ در ستایش یکتاپرستی و دادگری

عصر ایران؛ امید جهانشاهی- هفتم آبان را روزی می‌دانند که کوروش کبیر بابِل را فتح کرد و اهمیت این فتح در بشکوهی و عظمت این دولت/شهر است که امپراتوری دیرپای بابل بود.    او پیش از آن، هگمتانه و پارت و زرنگ و هرات و خوارزم و باختر و چند دولت/شهر دیگر را فتح کرده بود و با فتح بابِل، سرزمین بزرگی به نام ایران را بنیاد نهاد.    کوروش کبیر آیین و اعتقاد مناطقی که فتح می‌کرد را گرامی می‌داشت و حاکمان و خاندان آنها را قتل عام نمی‌کرد. سه امپراتوری را ساقط کرد: ماد، لیدیا و بابل اما فرمانروایان آنها یعنی آستیاگ، کرزوس و نبونعید را نکشت، بلکه به تبعید فرستاد و البته ذلیل نکرد بلکه زندگی خوبی برایشان فراهم ساخت. این رفتار در جهان باستان البته بی‌سابقه بود.     شیوهٔ رایج آن دوران این بود که قتل عام و غارت کنند و به اسارت ببرند و…