عصر ایران؛ امید جهانشاهی– حظی که از مطالعه یک کتاب ادبی بردهام، برآنم داشت تا در ستایش ادبیات بنویسم. به عنوان مقدمه، اولدرسی که در کلاس «نظریههای ارتباطات» به دانشجویان میگفتم را به اجمال مرور میکنم. همه آن چیزهایی که ما میشناسیم، در واقع همه آن چیزهایی هستند که معنی کردهایم. معنی همه جا هست و همه چیز که میشناسیم همان معناست که بر اشیا و روابط و … بار کردهایم. ما با نشانهها معنی میسازیم. و ارتباط فرایندی سیستماتیک است که در آن افراد از طریق نمادها و نشانهها و در واقع از طریق معانی با هم ارتباط برقرار میکنند. معانی را به اشتراک میگذارند تا تفاهم بسازند. پس نکته اول این بود که معنی همه جاست و دوم اینکه معنی وابسته به شرایط است. معنی که از افراد، اشیاء، امور و… می سازیم مطلق نیست، بستگی به شرایط دارد چون نمادها و نشانه ها در…