عصر ایران؛ امید جهانشاهی- شادی از آن دست مفاهیمی است که برای گروه های مختلف جامعه معانی مختلفی دارد. بعضی شادی را مترادف و همراه با پولدار بودن میدانند. شادی برای برخی یادآور جشن و پایکوبی است. شماری با شنیدن نام شادی، یاد کودکان می افتند: «شادی مال بچه هاست.» و هستند کسانی که شادی را معنایی منفی میشناسند و مترادف با غفلت و یا نوعی خفیف از فساد تلقی میکنند. این تفاوت برداشتها طبیعی است، و ریشه در ویژگی های فرهنگی و دانش زمینهای فرد دارد. متاسفانه در ابتدای انقلاب، فرهنگی در کشور شکل گرفت که شادی را مترادف فساد معرفی میکرد و معنای شادی را بهجت و نشاط درونی ترجمه میکرد و نشانه مومنان می دانست و به عنوان معیار شادی تبلیغ میکرد. بر این مبنا، خنده بلند قبیح شمرده شد چه برسد به رقص که مصداق فساد و انحراف تفسیر شد. این درحالی است که رقصها…