در اتوبان نيايش (از شرق به غرب) بيلبوردي نصب شده كه روي آن بزرگ نوشته : «يا درست حرف بزن يا عاقلانه سكوت كن» پشت اين توصيه معقول و البته آشنا اما نكته ها نهفته است. «عاقلانه سكوت كردن»: راستي چرا در فرهنگ و ادبيات ما سكوت كردن هميشه همراه با عقل آمده است. بي هيچ پرده پوشي روشن است كه تاريخ استبدادي ما اين را به فرهنگ ما تحميل كرده است كه دم فرو بستن شرط عقل است و شيوه در امان ماندن! اين را جناب پروفسور محسنيان راد در تحقيق «ريشه هاي فرهنگي ارتباط در ايران» كه در كتابي به همين نام چاپ شده است، به دقت نشان داده اند. امروز وقتي اين توصيه را بر بيلبوردي بزرگ ديدم، باز يك حس سرد و تلخ وجودم را فرا گرفت كه چقدر هنوز در اول راه مانده ايم ما.