مسئولیت در قبال آینده ایران

امید جهانشاهی: پیش‌فرض آینده‌اندیشی این است که آینده ساختنی است؛ اما نه با آرمان‌ها و آرزوها. آینده را با رصد روندها و تحلیل میزان تأثیرگذاری روندها بر اقتصاد، سیاست و اجتماع ایران و تصمیم‌های سازنده برای توسعه ایران می‌توان ساخت. در این مسیر البته رسانه‌ها مسئولیت جدی برعهده دارند. مسئولیت رسانه‌ها برای کشور این است که مردم را از عوامل مؤثر بر تحقق یک آینده مطلوب برای کشور آگاه کنند و تصریح کنند که آینده ما را وضعیت روندهای اقتصادی، اجتماعی ـ فرهنگی و فناوری می‌سازد و بنابراین بدون سرمایه‌گذاری در تولید علم و فناوری و بدون سرمایه‌گذاری برای تولید و رشد تجارت و سایر روندها نمی‌توان از آینده روشن سخن گفت و به این ترتیب فضای کشور را برای گرفتن تصمیم‌های سخت و شجاعانه برای «ایران» مهیا کنند. چراکه مسئولان هرگز در خلأ تصمیم نمی‌گیرند بلکه سخنان و تصمیم‌های آنها ناگزیر متأثر از اولویت‌های برکشیده‌شده، بستر عواطف مردمی و آرای…

جهان شبکه‌ای شده و مسئله تحریم‌ها

امید جهانشاهی: یکی از مهم‌ترین کلمات کلیدی برای درک جهان امروز، شبکه است. شبکه به‌مثابه نوعی ساختار خود را بر همه الگوها و مناسبات بار کرده است و این یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های اساسی با جهان قبل از اینترنت است.در عصر شبکه، اساسا زمین بازی و معادلات تغییر کرده است؛ مناسبات اجتماعی، الگوهای جنبش‌های اجتماعی، ساختارهای سازمانی، کمپین‌های سیاسی، همه در بافت و ریختار «شبکه‌ای» شکل می‌یابند. شبکه‌ای‌شدن، مفهوم اقتصاد جهانی را ایجاد کرده که متفاوت از اقتصاد جهان به معنای معاملات و مبادلات اقتصادی و تجاری در سطح جهان است. به عبارت دیگر، اقتصاد جهانی محصول عصر نوظهوری است که بر مبنای ساختار شبکه‌ای شکل گرفته است. اقتصاد جهانی نشان‌دهنده یک شبکه بزرگ به‌هم‌تنیده است که کشورها از طریق شبکه‌های تجاری در‌هم‌تنیده و به هم وصل هستند و جایگاه‌شان در شبکه، ملاک تعیین قدرت آنهاست. اساسی‌ترین شکل قدرت در عصر حاضر قدرت حاصل از شبکه‌سازی و تأثیرگذاری در شبکه‌های روابط…

برای اعتراض به تحریم‌های ظالمانه

امید جهانشاهی: «باید رویکردهای خودمان را تغییر دهیم… باید نگاه به فرصت‌های بین‌المللی را تغییر دهیم. با جهان نمی‌شود شوخی کرد… امروز دارو می‌خواهیم وارد کنیم، باید آمریکا اجازه دهد، این خطرناک است». این سخن کسی است که نمی‌توان او را «سست‌عنصر» و «غرب‌زده» نامید. این سخنان جناب مصطفی پورمحمدی است که به واسطه صراحت و صداقتش در بیان مسائل، «ستاره مناظره‌ها» لقب گرفت. «تحریم مسئله مهمی است. تحریم فلج‌کننده را بر ما تحمیل کرده‌اند و ما ساده از کنار این می‌گذریم، تمام اقتصاد ما گرفتار آن است… باید دیگر حل کنیم. تمام روابط تجاری و مالی ما قفل شده. فعالان اقتصادی می‌خواهند چطور عمل کنند؟». سال ۹۲ مردم به حسن روحانی رأی دادند؛ چون علیه تحریم‌های ظالمانه داد سخن داد که «چرخ زندگی مردم هم باید بچرخد». هنوز هم آنچه ملت را به شور می‌آورد، شعار «برای زندگی» است. مردم آن سال‌ها را یادشان است، چون در چهار سال اول…

مساله تحریم‌ها مساله ایران است

شرایطی را تصور کنید که به واسطه تورم بالا و بلند‌مدت، میزان رضایت از زندگی مطلوب نیست. به دلیل محدودیت در فعالیت نهادهای مدنی، نهادهای صنفی فعال و پویا نیستند و احزاب گرایش‌های موجود را نمایندگی نمی‌کنند. اکثر رسانه‌های بزرگ متعلق به دولت و نهادهای حاکمیتی هستند و رسانه‌های مستقل محدود و ضعیف هستند. بخشی از جوانان تحت تأثیر مقایسه وضعیت کشور با برخی دستاوردهای کشورهای همسایه هستند. تلقی بخشی از جامعه این است که با وجود تحریم‌ها، چشم‌انداز روشنی از رونق‌گرفتن تجارت و بنابراین امکان ارتقای وضعیت تولید ملی متصور نیست. میل به مهاجرت به دلیل ناامیدی از بهبود شرایط کسب‌وکار زیاد است؛ چیزی که خود، ناامیدی را در جامعه تشدید می‌کند. در چنین شرایطی مخاطب ذهنیت منفی و اعتراضی پیدا می‌کند که باعث می‌شود در مواجهه با روایت‌های خبری رسمی، موضع مخالفت‌جویانه بیابد و پیام مد‌نظر رسانه‌های رسمی را با نگاهی منفی و مخالف خوانش کند.  پژوهش‌ها نشان…