«پايان دنيا» اصطلاح داغ اين روزها، نه براي اولين بار است كه مطرح مي شود و نه اينبار قرار است براي هميشه پايان پذيرد. ايده ها هم با توجه به نياز و بازار توليد مي شوند. ايده پايان دنيا هم از آن دست ايده هايي است كه هميشه هست به همين دليل ساده كه بازار دارد و به نيازهايي پاسخ مي دهد. نياز رواني آنها كه مي خواهند از دنيا انتقام بگيرند و منتظر نابودي همه چيز هستند! نياز مالي آنها كه ماشين تبليغاتشان مي خواهد بابت «خريد توجه» پول جمع كند و انبوه درهمي از نيازهاي متنوع و پيچيده.
براي مثال پناهگاه هاي بزرگ و پيشرفته استالين كه در زمان جنگ سرد و رقابت هاي اتمي دو ابرقدرت زمان و با صرف هزينه اي كلان ساخته شده بود، تبليغات زيادي براي حفظ جان شهروندان در پايان دنيا انجام مي دهد. خبرنگاري از يكي از مسئولين اين پناهگاه كه حالا بابت حفظ جان هر شهروند ۴۸ هزار دلار پول مي گيرد، سوال كرد اگر اتفاقي نيافتد تكليف پول هايي كه از مردم گرفتيد چه مي شود؟ و وي جواب داد «اين پول صرف هزينه هاي نگه داري پناهگاه ها بابت پايان دنياهاي بعدي مي شود!»
استفاده از تعبير بامزه «پايان دنياهاي بعدي» به روشني ماهيت ماجرا را نشان مي دهد. واقعيت اين است كه ايده و عقيده هم به نوعي يك محصول است كه بواسطه يك بازار رونق مي گيرد و يا از رونق مي افتد. بازاري تو در تو و پيچيده از هويت ها، نيازها و نشانه ها
عالي، مثل هميشه …
نظر لطف شماست. متشكرم